شعرمن

     فكر افلاطون خـــــواهد شعر من             سينۀ پُر خـــون خواهد شعر من

    شعر من، چـــــون شعر مولانا بود             ذوق من از مــــــردم دانا بود

    سوز و درد و غم بود در مصرع اش            عقل را مـردم بود هر مصرع اش

     بيت هايش ذهـــــن را روشن كند            پشته هــــاي خار را گُلشن كند

    گل بود در هــــــر كلامم از ادب             باز چـــــون اكليل باشد مُرتب

     شعر آزادي بـــــــــود در دامنم            شيون و خـــواري بود در مأمَنم   

 سرودۀ خواهر گرامی ما ( وژمه يادگار )؛

    متعلمۀ صنف يازدهم مكتب ليسه نسوان قسم دوم ميرمن نازو

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: